Moeders – Herman van Veen  

In Moeders schetst Herman van Veen een ontroerend beeld van zijn moeder, grootmoeder en zijn dochter die moeder werd. Heel kwetsbaar staat hij stil bij het overlijden van zijn moeder, de persoon die hij in het leven het meest hoogachtte. Opvallend aan zijn schrijfstijl is de dialogen die hij met anderen had letterlijk zo op te schrijven, zoals gesprekken met zijn kleinzoon of dingen die hij tegen iemand zegt. In die zin leest het soms als een dagboek, waarin niet chronologisch te werk wordt gegaan, maar flarden uit heden en verleden elkaar afwisselen.

Een emotioneel geladen boek waarin het gemis van zijn moeder de overhand krijgt. Als hij boos of bang is gaat Herman rondstruinen op markten en in warenhuizen, maar niet om iets te kopen. ‘Kwam laatst bij de C&A op de roltrap Joepie tegen, een straatvriendje van vroeger. ‘Wat doe jij in de C&A?’ vroeg ik hem. ‘Hetzelfde als jij,’ antwoordde hij. ‘Je mist je moeder.’’

Waardering: ★★★★☆

Hier verkrijgbaar